Włącz dźwięk

Przynoszone przez wiernych koszyczki są czasem symboliczne, ale nierzadko naprawdę pokaźnych rozmiarów; każdy – ozdobiony liśćmi bukszpanu i śnieżnobiałą serwetką.

Błogosławieństwo pokarmów, zwane powszechnie święconką lub święconym, posiada bogatą historię i symbolikę. Początki tego chrześcijańskiego obrzędu w Polsce sięgają XIV wieku, jednak na świecie zwyczaj znany był kilka wieków wcześniej. U zarania święcono tylko chlebową figurkę o postaci baranka, dopiero potem dodawano kolejno inne produkty: jajka, ser, masło, ryby, olej, pokarmy mięsne, ciasto, a nawet wino.

Obecnie głównymi składnikami wielkanocnej święconki są: chleb, jajka, sól, chrzan, wędlina i ciasto np. w formie babeczki. Wciąż niezwykle popularne są  figurki baranka z czerwoną chorągiewką (cukrowe lub z ciasta), zdarza się też baranek “oscypkowy”.

Tradycyjne produkty niosą ze sobą konkretne symbole. Jajka – to symbol życia, zwycięstwa nad śmiercią; sól – ma moc oczyszczenia, odstraszania zła; chleb to w chrześcijańskiej kulturze ‘symbol nad symbolami’, przedstawia bowiem Ciało Chrystusa. Wędlina to symbol zdrowia, płodności, dostatku; chrzan – to krzepa i siła, choć w koszyczku wielkanocnym symbolizuje także gorycz męki Chrystusa. Ciasto symbolizuje doskonałość, a ser – przyjaźń między człowiekiem, a siłami przyrody, stanowiąc gwarancję rozwoju stada zwierząt domowych. 

źródło: niedziela.pl (Tygodnik Katolicki)

Groby Pańskie w kościołach Nowego Targu