Rozbiórkowa akcja – zgodnie z wnioskiem Podhalańskiego Szpitala Specjalistycznego – połączona będzie z wycinką najwyższych drzew zagrażających bezpieczeństwu helikopterów Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Prace potrwają do końca lata. Na wniosek burmistrza starosta wydał pozwolenie na wycięcie w sumie 107 większych i mniejszych drzew. Około połowa z nich to samosiejki. Jeżeli teren pod planowaną drogę, prowadzącą do Urzędu Pracy, Powiatowego Zarządu Dróg i nowych osiedli mieszkaniowych jest miejski, tak obiekty należą do Podhalańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, która 3,5-hektarowy teren sukcesywnie, przez wszystkie kadencje nowego samorządu, otrzymywała w formie darowizny od powiatu. Rozbiórki są więc prowadzone w uzgodnieniu burmistrza z rektorem.

Jeszcze przed rozpoczęciem rozbiórkowych robót, bo w czerwcu, Podhalańska Państwowa Wyższa Szkoła złożyła do marszałka województwa wniosek, starając się zdobyć pomocowe środki na rewitalizację obszaru określanego mianem „kampusu Stary Szpital”. Zapisana w tym wniosku wartość inwestycji sięga 31 milionów i jest on jednym z największych pretendujących do środków z małopolskiej puli w kategorii dużych miast.

– To klasyczna rewitalizacja zdegradowanego obszaru – mówi Andrzej Sasuła, odpowiedzialny za inwestycje kanclerz PPWSZ. – Dlatego szanse mamy duże. Ale możemy na ten cel pozyskać tylko ok. 12 milionów. Resztę, czyli 17 milionów, musiałaby wyasygnować uczelnia jako wkład własny. Jeżeli uda się nam pozyskać marszałkowskie środki na rewitalizację, to będziemy mogli mieć nadzieję na wsparcie ministerstwa nauki i szkolnictwa wyższego.

Przypomnijmy w tym miejscu, na czym polegałaby rewitalizacja obszaru starego szpitala. Otóż do rozebrania jest tam 14 obiektów, w tej liczbie dawne hotele pielęgniarek i kubaturowe budynki stacji pogotowia ratunkowego. Rozbiórki unikną tylko stacja TRAFO i częściowo – główny budynek starego szpitala, służącego mieszkańcom miasta i Podhala od roku 1914. Zalecenia konserwatora zabytków zmuszają do zachowania trzech jego elewacji: południowej, wschodniej i zachodniej.

– Chcemy jednak – ze względu na sentyment pokoleń, które w tym budynku przychodziły na świat, leczyły się i umierały – zachować znacznie więcej z tej substancji – mówi kanclerz Sasuła. – Chcemy też wykonać replikę podarowanej nowemu szpitalowi figury Chrystusa.

Ponieważ kierunkom skupionym w Instytucie Zdrowia PPWSZ jest już za ciasno, a wszystkie one bazują na współpracy z Podhalańskim Szpitalem Specjalistycznym – nasuwającym się naturalnie rozwiązaniem było ulokowanie ich właśnie w rozbudowanym nieco obiekcie starego szpitala. Rewitalizacyjne środki nie mogą jednak służyć samej dydaktyce, ale także rozwiązywaniu problemów społecznych. Dlatego uczelnia konsultowała rewitalizacyjny zamysł ze służbami pomocy społecznej, a one wskazywały na brak w mieście domu dziennego pobytu dla seniorów.

W złożonym projekcie połowa budynku przeznaczona jest więc dla kierunków Instytutu Zdrowia, a połowa – na taki właśnie dom. Z 3,5 hektara szpitalnego terenu rewitalizacyjny wniosek objął 3 hektary. Pół hektara zostaje jeszcze w inwestycyjnej rezerwie. Obszar od starego szpitala w górę ma mieć charakter parkowy, z zieleńcami, piaskownicami, ścieżkami rowerowymi i spacerowymi. Zachowane po rozbiórce fundamenty jednego z budynków za starym szpitalem mają się z kolei obwodem wypełnionym makietami obiektów, po których wkrótce zostanie już tylko wspomnienie.

Decyzje gwarantujące finansowanie projektom, jakie trafiły na małopolską listę, powinny zapaść w październiku. Szczegółowa analiza projektów może je jednak przesunąć na początek przyszłego roku. Niewzruszony pozostaje natomiast termin realizacji rewitalizacyjnych przedsięwzięć – do końca 2020 roku.

/asz