Włącz dźwięk

Scenariusz niezwykłej Pasji pt. “Ciyrpiyniy miarom Bozyj miyłości” stworzyła Anna Malacina-Karpiel – urodzona w Zakopanem i zanurzona w rodzimej kulturze wokalistka, autorka tekstów i widowisk artystycznych, założycielka zespołu swingowo-folkowego HOLEVIATERS, instruktorka zespołu regionalnego Regle im. Jana Jędrola w Poroninie. Jako wykonawcy towarzyszą jej ludzie z pasją, talentem i ochotą do bezinteresownego działania.

Dzięki nim powstał spektakl pełen solowego i grupowego śpiewu, rzewnych góralskich nut; spektakl ujmujący swoją prostotą. Nie wydumany, nie przekrzyczany, ale bardzo prawdziwy. Tak prawdziwy jak bose stopy Chrystusa na kościelnej posadzce, jak zgrzebna szata i cierniowa korona.

Misterium rozgrywa się w zasadzie między kilkoma tylko osobami, z reflektorem skierowanym na postać drżącego od bólu Zbawiciela świata. To On – skazany, umęczony, w pomazanej krwią szacie, z głową pokłutą cierniem, bierze na siebie winy wszystkich pokoleń ludzkości i mówi do człowieka, co ma robić, jak żyć, żeby ratować duszę. Wchodzi z człowiekiem w dialog i przemawia jego językiem, jego wyobrażeniami. Choć królestwo jego nie jest z tego świata.

Towarzyszy temu piękny, czysto góralski śpiew „Zyngier”, towarzyszy też szlachetna, starodawna muzyka. Za pół godziny takich wzruszeń wykonawcza grupa nagrodzona została oklaskami na stojąco. Góralskie Misterium w przejmujący sposób pokazało, że „Bóg nie jest daleko od każdego z nas”.

Nie mniej wzruszeni byli sami aktorzy, śpiewające dziewczyny, górale ze smykami od basów i skrzypiec w rękach. A samej autorce głos zadrżał, gdy dziękowała swoim przyjaciołom za to, co bezinteresownie i szczerze niosą w darze innym. Niosą już pięć lat, bo tegoroczne spektakle w kościele na Olczy i w nowotarskim kościele św. Katarzyny były piątym sezonem wystawiania Góralskiego Misterium. W stolicy Podhala przyszło im zatem przeżywać swój mały jubileusz.

Dziękowała Anna Malacina i proboszczowi, ks. Zbigniewowi Płachcie, który spektakl ugościł, ale też nie omieszkał skorzystać z okazji, żeby zarazić utalentowaną grupę nową ideą:

– A może byście zrobili coś o św. Katarzynie? Była piękna i mądra…

(asz)