Ma na swoim koncie więcej wywalczonych medali i pucharów niż wiele dorosłych gwiazd strzelectwa. Najświeższe jego trofeum, z którego jest bardzo dumny, to złoty medal zdobyty indywidualnie, w lipcu, podczas Pucharu Świata Compak Sporting w Grecji. Kilka miesięcy przed tym błyskotliwym sukcesem, w marcu, w afrykańskiej Pretorii, sięgnął po IV miejsce indywidualnie. Jego drużyna wróciła ze srebrem. W Pucharze Świata Compak Sporting na Litwie i Łotwie indywidualnie wywalczał srebro. Czerwcowe Mistrzostwa Polski w kombinacji myśliwskiej zakończyły się dla niego złotym medalem indywidualnie. Po złoto wielokrotnie sięgał, startując w kategorii młodzików. Teraz już bierze udział w zintegrowanych konsultacjach szkoleniowych z kadrą narodową. Jest licencjonowanym zawodnikiem Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. Jego osiągnięcia i potencjał zauważają już mistrzowie olimpijscy. Od tylu sukcesów laureatowi tegorocznej Nagrody Specjalnej Starosty mogłoby się zawrócić i przewrócić w głowie. Ale nie ósmoklasiście ze Szkoły Podstawowej nr im. Jana Pawła II na Kowańcu. Tutaj długo nikt nie wiedział, jaki brylant codziennie siada w ławce.

– Długo nie wiedzieliśmy, że mamy takiego mistrza – przyznaje pani dyrektor „trójki”, Dominika Snakowska. – Sprawa wyszła dzięki wychowawcy, który rozmawiał z uczniami o ich pasjach, zainteresowaniach. Ja podziwiam ludzi, którzy mają pasje. One są naszą wielkością. Nie zapominajmy, że to ogrom pracy włożonej w to, co kochamy. I Hubert właśnie taki jest. My tutaj – nauczyciele, dyrekcja – staramy się wspierać go jak to tylko jest możliwe, ponieważ pogodzenie pasji sportowych z uczęszczaniem do szkoły, która nie jest sportowa, nie jest łatwe. Wszystkie te treningi, zjazdy, zgrupowania – wymagają mnóstwa czasu. Wtedy Huberta nie ma w szkole, więc – na ile to możliwe – staramy się mu pomóc w nauce. Trzymamy za niego mocno kciuki. Ja myślę, że on kiedyś zadziwi świat. Dodam jeszcze, że cała rodzina jest wspaniała. Dzięki niej Hubert może spełniać swoje marzenia, realizować się. Rodzice mocno go wspierają i dopingują we wszystkim. Miło patrzeć na taką rodzinę.  

Od kiedy już wiadomo, jakiej miary sukcesy odnosi Hubert, koleżanki i koledzy śledzą jego wysiłki i rozwój kariery, mocno ściskając kciuki za najmłodszego w Polsce mistrza.

Patron myśliwych i jego osobisty – biskup z Liege – najwyraźniej upodobał sobie chłopczyka z jasną czupryną znacznie wcześniej niż ten pierwszy raz wziął strzelbę do ręki. W lesie i w gronie myśliwych Hubert znalazł się już jako 4-latek. Uczestniczył w nagonce, stał z ojcem na linii.

To było przedszkole myślistwa. Przed tarczą strzelniczą – w Krynicy – Hubert stanął, gdy nie miał jeszcze dziesięciu lat – w roku 2017.

Nawet jeśli tak wcześnie rozwijają się zamiłowania i zdolności, to strzeleckie kompetencje okupione są ciężką pracą, codziennym treningiem. Żeby podczas ćwiczeń nadążyć za laserowym „rzutkiem”, chłopiec musiał dobrze wyrobić mięśnie i refleks.

Trening ogólny trzeba już uskuteczniać na strzelnicy. W nowotarskim Klubie Strzeleckim „Szarotka” ani na miejscowej strzelnicy LOK-u o młodocianym talencie do tej pory nie wiedział nikt. Dlatego, że świetnie rokującego zawodnika szybko przechwycił Klub Strzelecki Jura w Kocicach. Dla ojca i syna oznacza to, że co najmniej raz w tygodniu jadą do gminy Kochanowice w województwie śląskim, na strzelnice do Opola lub Krakowa – trzy godziny w jedną stronę i trzy godziny z powrotem. Plus cały dzień poświęcony na trening lub zawody. Udział w Pucharze Świata Hubert zaczął od Łotwy. Minione dwa lata były prawdziwą kumulacją sukcesów.

Najwyższe laury w zawodach międzynarodowych poprzedziły oczywiście sukcesy osiągnięte w Mistrzostwach Polski. Pnąc się po kolejnych szczeblach strzeleckiej kariery, Hubert bierze w nich udział od 2018 roku. Medale zdobył we wszystkich konkurencjach.

Tata Huberta żartuje, że gdyby wszystkie trofea syna ktoś próbowałby przetransportować z domu – potrzebny byłby TIR… Do pełni strzeleckiego szczęścia Hubertowi brakuje jeszcze tylko jednego.

– Moim marzeniem jest, by zakwalifikować się do udziału w Olimpiadzie, w skidzie sportowym – mówi 14-latek. – Wiem, że przede mną jeszcze wiele pracy i treningów, poza tym, żeby pojechać na Olimpiadę, musiałbym ukończonych 21 lat.

Zamiłowanie do strzelectwa, dobre oko, zdolność koncentracji, precyzja strzału – w jego przypadku to jakby dziedzictwo rodowe.

– Strzelectwo w mojej rodzinie to pasja od pokoleń – strzelał pradziadek, strzela dziadek, strzela tata i ja strzelam – wylicza młody mistrz. – Chciałbym tę tradycję kontynuować i rozwijać.

Puchary i medale zdobyte przez tatę Huberta, Rafała Guzika, myśliwego Koła „Głuszec” w Nowym Targu, który poluje już 27 lat i mistrza w pięcioboju myśliwskim, zajmują kilka potężnych gablot w białczańskim „Dworku Myśliwskim”. Tam też przechowywana jest prywatna kolekcja najstarszego myśliwskiego sprzętu i niecodzienna kolekcja trofeów. A jedną ze ścian zdobi zdjęcie czterech pokoleń Guzików. Bo ta pasja bynajmniej nie zaczęła się na strzelnicy.

W czerwcu Hubert ukończy szkołę, która tak mocno go wspiera, dumna ze sportowych osiągnięć ósmoklasisty.

– Akurat mam przyjemność uczyć go i będę za nim bardzo tęsknić – mówi dyrektorka „trójki”. – Ale będziemy mu nadal kibicować i śledzić rozwój jego kariery. Mam nadzieję, że kiedyś, jako wielki człowiek, odwiedzi naszą szkołę i będzie zawsze pamiętał, że do niej chodził. Byłoby nam bardzo miło.

Materiał filmowy o Hubercie Guziku będzie dostępny z naszej strony internetowej w najbliższą sobotę.

(asz)

Fot. z mistrzostw – archiwum rodziny Guzików