Edukacja wczesnoszkolna – lekcja 4. Monografia liczby 6
Na początku roku szkolnego nauczyciel po raz pierwszy spotyka grupę małych dzieci o różnym zasobie wiadomości z języka polskiego i matematyki. Ten zasób zależy od sposobu prowadzenia zajęć w klasach zerowych. Ponadto dzieci mają wiele braków i różny zakres słownictwa. Często dziecko nie rozumie, o co w danym momencie chodzi, jeśli nauczyciel użyje trudniejszych wyrażeń i zwrotów.
Często u dzieci występują też zaburzenia słuchowe i wzrokowe.
Te wszystkie przypadki nauczyciel musi wychwycić i w miarę możliwości podczas czynności zabawowych usunąć. Chodzi o danie każdemu dziecku możliwości osiągnięcia dobrych efektów w nauce.
Najlepiej prowadzić zajęcia w formie zabawowej we wszystkich fazach poznawczych. Uruchamiamy wtedy wszystkie zmysły dziecka, uczeń nawet z zaburzeniami wzrokowymi czy słuchowymi będzie miał szanse przyswojenie na lekcji nowych wiadomości. W dodatku dziecko nie straci motywacji zewnętrznej do nauki. Zabawa mobilizuje ucznia do dalszych czynności.
Tu uczeń nie musi wypełniać kart pracy, natomiast tworzy np. różne schematy matematyczne, nawet w obrębie tego samego wyniku. Pokażą to filmiki.
Nauczyciel poleca dzieciom wyszukanie odpowiednich pomocy w swoich wyprawkach. Pomoce dziecko układa na ławce w odpowiednim porządku.
UWAGA, BARDZO WAŻNE !
Wprowadzane liczby muszą być traktowane jako liczby KARDYNALNE – ZBIOROWE, a nie LICZBY PORZĄDKOWE.
Często przy dodawaniu, nawet w zakresie 10-ciu uczeń przelicza pierwszy składnik, potem drugi składnik, a na końcu przelicza oba składniki jeszcze raz. W tym przypadku uczeń posługuje się liczbą porządkową a nie liczbą kardynalną.
Ten podstawowy błąd matematyczny rzutuje ujemnie na zrozumienie podstawowych pojęć matematycznych dziecka. Możemy to zauważyć w trudnościach przy dopełnianiu do 10-ciu czy przekraczaniu progu dziesiątkowego.
Dalszy ciąg monografii liczb – w następnym odcinku.
Komentarze