Katarzyna Aleksandryjska jest świętą kościoła katolickiego i prawosławnego. Żyła w III wieku w Aleksandrii w Egipcie, w dobie ostatniej fali prześladowań chrześcijan. Była bogatą, piękną i wykształconą chrześcijanką, która przyjęła śluby czystości. Poniosła śmierć męczeńską w wieku zaledwie 18 lat. Otwarcie krytykowała prześladowania chrześcijan i postępowania cesarza Maksencjusza i Maksymiana, którego żonę nawróciła na chrześcijaństwo. Wyrok męczeńskiej śmierci przez łamanie kołem zapadł po dyspucie religijnej, w której Katarzyna okazała się bieglejsza od pięćdziesięciu mędrców niechrześcijańskich, część z nich nawracając. Dziewczyna przeżyła egzekucję, dlatego postanowiono ściąć ją mieczem.

Św. Katarzyna ukazywana jest z mieczem lub kołem, często w koronie, z kwiatem, krzyżem lub palmą. Jej imię wywodzi się od greckiego słowa katharos – czysty, bez skazy. Jej postać z właściwymi świętej atrybutami znajduje się w herbie Miasta Nowy Targ. 

W Polsce znajduje się w sumie około 200 kościołów pw. św. Katarzyny, zaś ponad 30 miejscowości wywodzi swoja nazwę od jej imienia. Jest patronką dziewcząt, dziewic, starych panien, teologów, uczonych, mówców, studentów, sekretarek, kołodziejów, młynarzy, żeglarzy, kolejarzy, drukarzy, szewców, krawcowych i prawników; wzywa się jej przy migrenie i bólu zębów.

Na zdjęciu – św. Katarzyna Aleksandryjska na obrazie Caravaggia z 1598 roku