Pochodzący z Kielecczyzny, a przez całe zawodowe życie związany z krakowską Akademią Sztuk Pięknych artysta prezentuje wielkość taką, która zarazem budzi szacunek, onieśmiela i przyciąga. Przesądzają o tym niepospolity talent i wyobraźnia profesora – przejawiające się w twórczości zarówno monumentalnej, jak i medalierskiej; zarówno w rzeźbie, projektowaniu form pomnikowych, jak i rozwiązań urbanistycznych oraz sakralnych wnętrz. O tej wielkości stanowi również uznany dorobek mistrza tylu rodzajów sztuk: ponad 40 wystaw indywidualnych, jeszcze więcej wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

Niewielu artystów zostało uhonorowanych tyloma co prof. Kućma medalami i orderami najwyższej rangi, m.in. Polonia Restituta, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Złotym Medalem Ojca Świętego Jana Pawła II czy Orderem Grzegorza Wielkiego. Do tego dochodzi tytuł Profesora Honorowego krakowskiej ASP i przyznany przed dwoma laty Medal Papieskiej Rady ds. Kultury „Per Artem ad Deum”. Ta właśnie sentencja – przez sztukę do Boga – zdaje się zresztą przyświecać całej twórczej drodze krakowskiej znakomitości.

Dzieła prof. Kućmy przypominają zbawczą mękę i głoszą bożą chwałę w ponad 60 kościołach w Polsce i na świecie. Jego potężnymi realizacjami są m.in. wnętrza katedry w Irkucku na Syberii i zdobiące je rzeźby oraz Droga Krzyżowa w Pasierbcu.

Do 2000 roku prof. Wincenty Kućma kierował Katedrą Sztuk Wizualnych na Wydziale Form Przemysłowych krakowskiej ASP, zasługując sobie na Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Po zakończeniu pracy dydaktycznej uprawiania sztuki oczywiście nie porzucił.

Krytycy zwracają uwagę na indywidualny styl profesora i poruszającą wymowę jego dzieł, z których każde jest jak modlitewny akt strzelisty.

Wystawa „Pasje” składa się głównie z wykonanych w brązie scen Męki Pańskiej, Ukrzyżowania, grup pod krzyżem i piet. Dopełniają ją jednak gabarytowe reliefy – rzeźbione w patynowanym ogniem i pokrytym żłobieniami sosnowym drewnie „Bramy”. To akurat najnowszy nurt w bogatej twórczości profesora.

Autorka monografii „Srebrne „Jatki”, prof. Ludmiła Figiel pokusiła się o zinterpretowanie jednego z tych dzieł, pisząc:

(…)Wydaje mi się, że czytam w tych rowkach modlitwy/płacze: nie mogę, przepraszam i modlitwy/zaklęcia: wybacz, pozwól. Otaczają one światło bramy, które mówi: chodź i żyj. Brama Wincentego Kućmy jest dla mnie wyrażeniem ascezy, modlitwy i obietnicy. Jest wzniosła i piękna (choć nie jest „ładna”).

Gośćmi na wernisażu byli m.in. szefujący kieleckiej Galerii BWA przez 35 lat, teraz już emerytowany historyk sztuki Marian Rumin i prof. Władysław Szczepański – grafik związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Kielcach. Reszta przybyłych tylko potwierdzała, że „profesora wszyscy kochają”.

W nastrój niezwykłej, wielkopostnej wystawy wprowadziła uczestników wernisażu muzyka Wojciecha Inglota i Jakuba Wójcika z Państwowej Szkoły Muzycznej. Do wnętrza Galerii warto teraz przyjść, by – w bezpośrednim kontakcie z sakralnymi dziełami przeżyć swoje osobiste „rekolekcje piękna”.

/asz