Kamery live
prognoza pogody

Przypowieść o odtajałym sercu

17 stycznia 2016 15:11

Raz do roku, w świątecznym czasie, społeczność Gimnazjum Nr 1 zaprasza widzów na spektakl. I zawsze jest to widowisko poruszające wyobraźnię, serce; sięgające głębi sumienia. Adresatem jest każdy z nas.

Przypowieść o odtajałym sercu

Tego roku fabuła świątecznego dramatu „Jezus jest prawdą”, wystawionego na scenie MOK-u, inspirowana była baśnią „Królowa Śniegu” Jana Christiana Andersena. Scenariusz tworzyła gimnazjalna katechetka, Iwona Warpecha, od trzech lat pisząca sztuki dla szkolnego teatru, który tym razem zaangażował ok. 40 gimnazjalistów, z klas od I do III. Współtwórczynie spektaklu to panie nauczycielki: Agnieszka Chowaniec, Joanna Skibińska-Gąsior, Anna Zabrzeska-Nowak, Dorota Kret.

Przesłanie scenicznego dzieła jest takie, każdy z nas to taki Kaj z Andersenowej baśni – szukający szczęścia tam, gdzie go znaleźć nie może, rozmijający się z Miłością, czyli z Chrystusem, który często pojawia się obok, szuka nas, jak kochająca Gerda Kaja, za wszelką cenę próbuje do nas dotrzeć i daje świadectwo prawdzie, że Bóg nas kocha.

Wątki tej baśniowo-ewangelicznej sztuki prowadzą widzów od dni stwarzania świata, przez ludzkie doświadczenie ciekawości, zerwania pierwotnej więzi z Bogiem, złe i bolesne przygody, zlodowaciałość serca, niewiarę, aż do odnalezienia człowieka przez Chrystusa i stopienie łzami lodu, który narósł, gdy odłamek wykrzywiającego rzeczywistość lustra wpadł do oka, a stamtąd dostał się do serca Kaja.

Działający na rozum, emocje i sumienie spektakl ma wiele warstw. W tę symboliczną wprowadzają widzów już róże wyobrażające ludzkie istnienia, oddawane przez anioły w ręce Boga. Do baśni Andersena nawiązuje kilkakrotnie śpiewany motyw: „Róża przekwita i minie, pójdź pokłonić się Dziecinie”. Nie brakuje też znaczących i konceptów scenicznych: niedźwiedzie futro, którym Królowa Śniegu w baśni otulała Kaja, okazuje się być futrem Lucyfera, a przytulenie już całkowicie zmraża uczucia, pamięć i rozumienie chłopca-człowieka.

Multimedialne tło przemawia z kolei i symbolicznym obrazem, i tekstami psalmów. Duchowe światy – aniołów i demonów pokazane są z pomocą tańca i wymownych układów choreograficznych. Anioły niosą świetlistość bieli, piekło przypomina lokal, w którym ułudą rozrywki kusi człowieka i wreszcie go dopada całe zło tego świata. To miejsce i te stany zostały pokazane przez teatr cieni. Żartobliwie przedstawiona jest jedynie świąteczna i już nie tylko świąteczna komercja – to ten zakupowy amok sprawia, że horda mieszkańców piekieł zaciera ręce z radości. Bo gdzież tu znaleźć czas na wejrzenie w siebie, na łzy, które topią twarde lody… Klamrą spinającą sekwencje rozmaitych scen, początkiem i końcem, jeszcze jednym nawiązaniem do śpiewanego motywu z Andersena, jest kolęda „Pojdźmy wszyscy do stajenki”.

Spektakl tak wartościowy i przejmujący, z takim zaangażowaniem odegrany przez gimnazjalistów – oby znalazł sobie jeszcze czas i miejsce sprzyjające, by obejrzała go szersza widownia.

źródło: PodhaleRegion.pl

NT24TV 17.01.2016
Komentarze

Napisz komentarz

Komentarze muszą najpierw zostać zaakceptowane przez administratora. Redakcja nowytarg24.tv nie odpowiada za treść komentarzy internautów.

Zobacz również