Zaliczany do korony szczytów polskich, wsławiony jako jeden ze szlaków papieskich, pamiętający walki partyzanckie z lat II wojny światowej, Turbacz kojarzy się głównie ze wzniesionym pod jego czołem dużym, charakterystycznym obiektem schroniska. Właściwy szczyt Turbacza to jednak punkt odległy o kilkaset metrów w górę, centrum 250-hektarowej powierzchni kopuły Turbacza. Cenna, unikatowa enklawa lasu górnoreglowego, z której rozciąga się wspaniały widok, jest obszarem ścierania się racji ochroniarskich z gospodarczymi, i z pomysłami na zainwestowanie. Dzieje się tak z powodu bezpośredniego sąsiedztwa GPN, z powodu stanu własności oraz  z powodu dążeń do rozwijania infrastruktury sportowo-turystycznej w atrakcyjnym i popularnym łatwo dostępnym górzystym terenie.