Włącz dźwięk

Kilkugodzinne święto senioralnego środowiska – rozpoczęte odśpiewaniem hymnu UTW, do słów Krzysztofa Kokota – odbyło się w wypełnionej sali widowiskowej Miejskiego Centrum Kultury. Uroczyste podziękowania za współpracę, życzliwość i ciepłe relacje odebrali posłanka Anna Paluch, prof. Stanisław Hodorowicz, władze powiatu i miasta, ks. prałat Mieczysław Łukaszczyk, historyk Robert Kowalski, panie prowadzące lektorat angielskiego i zajęcia gimnastyczne; przedstawiciele Nadleśnictwa, Związku Podhalan, Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej, Urzędu Miasta, Miejskiej Biblioteki Publicznej, I Liceum Ogólnokształcącego, Nowotarskiej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz bratniego, zakopiańskiego UTW. Szczególnie honorowane były wszystkie poprzedniczki dzisiejszej pani prezes, Elżbiety Łabuz, czyli: pierwsza liderka stowarzyszenia – Maria Kopytek, Małgorzata Czapla, Kazimiera Luberda i Józefa Koźlak.

Od tego grona UTW wzajemnie odbierał życzenia, gratulacje i prezenty. Wicestarosta Bogusław Waksmundzki miał przyjemność złożyć w ręce pani prezes Medal Pamiątkowy Podhala, przyznany w uznaniu dokonań i  zasług stowarzyszenia, a przedstawiciele miejskiej władzy – pamiątkowy grawerunek i bajeczne storczyki. 

Honorowe Członkostwo UTW zostało uroczyście przyznane burmistrzowi Grzegorzowie Watysze i pani wiceburmistrz Joannie Iskrzyńskiej-Steg.  

 – Dzisiejsze święto budzi wspomnienie minionych lat, ich dzieje i wdzięczną pamięć wspólnego akademickiego czasu, bo były takie momenty, kiedy UTW obchodził swoją inaugurację łącznie z inauguracją Uczelni – mówił prof. Hodorowicz. – Ale nade wszystko ukazuje, że świadomość człowieczeństwa i wyrastająca z niej wola zgłębienia świata pokonują w ludzkim życiu wszelkie wiekowe bariery. Piękna przeszłość nowotarskiego UTW nie tylko was napełnia szczerą radością. Przyjmijcie gorącą pochwałę i słowa podziękowania za dotychczasową działalność. Pragnę wam również życzyć, by zdobyta sława stowarzyszenia szeroko się rozwijała. Niech lśni nowotarskiej kotliny opona tym stowarzyszeniem zdobiona. Niech błyszczy, ludziom wiedzy i ochoty do życia przydaje, a zaśpionych – w tym chłopów – budzi. Z całego serca tego winszuję i z wielkim szacunkiem pozostaję. Ad multom annos! Szczęść Boże!

W telegraficznym skrócie, w formie slajdów z narracją, została przypomniana historia nowotarskiego UTW, który rozpoczął  swoją  działalność  20  listopada  2007 roku. Pod patronatem miasta, powiatu i Podhalańskiej Państwowej Szkoły Zawodowej słuchacze zaczęli uczęszczać na wykłady głoszone przez akademicką kadrę i na spotkania z ciekawymi ludźmi. Dużym powodzeniem cieszyły się organizowane kursy języków, kursy komputerowe, gimnastyka, aquaaerobik, taniec i różnorakie zajęcia artystyczne: plastyczne, fotograficzne, teatralne. Równocześnie kwitnie życie towarzyskie, odmierzane datami cyklicznych i okazjonalnych spotkań.

Odkąd powstał Chór Srebrne Nutki”, przemianowany później na „Nuty”, UTW mógł się już prezentować przy rocznicowych i narodowych i religijnych świętach. Teatralne spektakle urządzali seniorzy dla dzieci, ale też dla pensjonariuszy domów pomocy społecznej. Na nowotarski grunt zaimportowali i popularyzują grę w boule. Podczas wielu wycieczek poznawali różne najciekawsze zakątki kraju, odbywali zagraniczne podróże. Ogniska, wycieczki w góry, integracyjne imprezy integracyjne, spacery nornic-walking – trudno byłoby zliczyć. Pomocą w chorobie czy trudnych sytuacjach życiowych służy sekcja wolontariatu. Panie z UTW piszą wiersze, fotografują, malują, tworzą projekty. Ma stowarzyszenie na koncie kilka własnych wydawnictw. I Liceum użycza seniorom sali gimnastycznej, a Spółdzielnia Mieszkaniowa – sali na treningi zespołu tańca nowoczesnego „Wirujące babki”, natomiast siedziby z pomieszczeniami biurowymi – magistrat.

Od 2013 roku Nowotarski UTW cieszy się Złotym Certyfikatem, przyzwanym po weryfikacji, przez komisję Federacji Stowarzyszeń UTW, na dowód spełnienia wszystkich standardów wymaganych w danej kategorii.  

Ma też Uniwersytet swój skarb i niekwestionowaną nestorkę – panią Jasię Tętnowską, której wkrótce trzeba będzie śpiewać „200 lat” – mistrzynię haftu krzyżykowego, zamiłowaną ogrodniczkę i podróżniczkę zdumiewającą kondycją oraz ciekawością świata.

Program artystyczny, który przygotowały rożne grupy i zespoły działające w UTW, zasłużył na duże brawa.  Z żywiołowym, pełnym wdzięku występem przyjechał natomiast do słuchaczy spiski zespół “Zielony Jawor” pod kierunkiem Marii Wnęk.

Z kapitałem dokonań nieocenionych dla senioralnego środowiska, z ambitnymi planami, z szerokim kręgiem przyjaciół i rosnącą liczbą słuchaczy – UTW wkracza w 16-ty rok istnienia. Zdrowia, sił i weny! 

(asz)